یه زندگی عجیب داشتم اینروزا 

البته همه چیز کاملا تقصیرِ خودم بوده ٍ یه جوری عمل کردم انگاری که همه چیز خوبه هیچ مشکلی ندارم 

دارم از خوشی میمیرم ، پس یه کم ناخوشی بدم به خودم ... اصن یه وقتایی باید یکی باشه جلوی منو بگیره ، یکی هم بزنه تو گوشم جوری که تمامِ سرم جا به جا شه به خودم بیام 

چیزی نیس بیست و دو سالمه ، ولی خیلی چیزا دیدم که نباید میدیدم و وقتش پونزده سال دیگه بوده مثلا 

اندازه یه آدمِ پنجاه ساله حس تجربه کردم ، حسِ خوب حسِ بد ، بدیشم اینه که مونده تازه 

رابطه ها واسم عجیب شدن ، طوریکه همش میترسم ، بعد کاملا آمادم برای تموم شدنش 

هی میگم نشستی ته دلم ، بعد هی میگم خفه شو نگو اینو ، اگه بخواد بره سختش میشه نذار دلش بسوزه

رعایتِ آدما رو بیشتر از قبل میکنم ، مامانمو بابامو داداشمو زنشو  

یه جوری رفتار میکنم که اگه وجودم ناراحت کنندس ، واقعا فکر کنن نیستم، فکر کنم موفق هم میشم 

چونکه قبلا صدام میکردن ، الان صدامم دیگه نمیکنن 

از دیروز عصر قلبم باز درد میکنه ، کمرم شدیدا تیر میکشه 

همش اخم دارم ، هی میخوام تصادف کنم 

یکی باید باشه منو بزنه کبودم کنه 

نیس ولی

 ...