من میگم اکثر آدمها شبیه شصت پاشونن ٫ یعنی ما همیشه صورت آدمارو میبینیم دیگه ٫ بعد حالا چی پیش بیاد که بریم جایی طرف صندلی دمپایی چیزی بپوشه یا بدونه جوراب باشه پاشو ببینیم دیگه ( من خودم از اون آدمام که کمتر کسی پامو دیده چون بدم میاد کسی انگشتامو ببینه ) بعد همین دیگه هر وقتی من پای هرکسی رو دیدم گفتم اِ چه قدر شبیه خودشه پاش . یا مثلا همین امروز رو پله برقی یه خانومی جلوم بود داشت با پسرش حرف میزد بعد صندل پاشون بود خانومه ٫ منم سرم پایین بود تا این پله ها تموم شه برسیم ٫ بعد خب من سرم که پایین بود چشمم از پای ایشون هم رد شد . بعد رسیدیم بالا من یه لحظه نگام افتاد رو خانومه دیدم ااااِ نیگا کنا اصن انگاری شصته پاشو گذاشتن رو سرش یا سرشو گذاشتن رو شصت پاش خلاصه اینجوریا ٫ شاید مسخره بیاد ولی باور کنین که به من بارها ثابت شده این قضیه ٫ اصن شاید این یه شاخه روانشناسی باشه منکه روانشناسی بلد نیستم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر