۱۳۹۱ مرداد ۲۶, پنجشنبه

دونت

خیلی خوشحالم که هواپیما مثلِ قطار و اتوبوسو ماشین و کشتیو هر چیز ِدیگه ای پنجره ای نداره که آویزون دق کنم و ببینمشون تا لحظه آخر و  بپرم ، خیلی خوشحالم که به طرزِ فشفشه واری فقط باید بغل کنمو تند تند بگم خدافظ بوس خدافظ گریه نکن بوس زنگ میزنم خدافظ و پشتمو نگاه نکنم
کاشکی نگاه نکنم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر